- ภาษาอีสาน และภาษาเหนือ เรียกว่า เกิบ
- คนไทยบางส่วนเรียกว่า เกือก
1. เมื่อหลายพันปีก่อน ได้กำเนิดรองเท้าขึ้นมา โดยรองเท้าที่เกิดขึ้นมีปัจจัยการผลิตมาจากสภาพอากาศและวัฒนธรรมของมนุษย์ที่สะแวกนั้น ต่างทวีปกัน รองเท้าก็ต่างกันมาก
2. รองเท้าคนจีนส่วนใหญ่ทำจากผ้า
3. รองเท้าคนฮอลแลนด์ส่วนมากทำจากไม้ โดยเค้าเรียกว่า ซาบ็อตส์ หรือเรียกอีกชื่อว่าคล็อค
4. รองเท้าคนอเมริกันอินเดียวทางเหนือ ทำจากหนังสัตว์
5. รองเท้าคนอเมริกันอินเดียทางใต้ ทำมาจากยางพาราดิบ โดยนำเท้าไปจุ่มในน้ำยาพาราดิบ ซึ่งถือว่าฉลาดมาก เพราะมันคือต้นแบบรองเท้าคู่แรกของมวลมนุษยชาติ
6. ชาร์ลส์ กู๊ดเยียร์ ชาวอเมริกัน ได้ค้นพบการอบยางโดยบังเอิญ นั้นเป็นจุดเริ่มต้อนของการคิดและพัฒนายาง
ชาวพื้นเมืองอเมริกัน มีบางค่า richest วัฒนธรรมและประเพณีในโลกคุณสามารถศึกษาได้ทั้งชีวิตและยังไม่สามารถเข้าใจความซับซ้อนของประวัติศาสตร์และความเชื่อ หนึ่งในส่วน richest ของวัฒนธรรมของพวกเขามาในรูปแบบของเสื้อผ้าของตน เสื้อผ้าของพวกเขาทำตามธรรมเนียมของหนังดำขำที่พวกเขาออกแบบและทำด้วยตัวเอง อลังการของพวกเขาคือสิ่งที่ได้รับซ้ำและลอกเลียนแบบมานานหลายศตวรรษ ในขณะที่แต่ละเผ่าต่างมีสไตล์ของตัวเองชุดและพิธีพวกเขาทั้งหมดมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน ชิ้นนี้พบมากที่สุดและส่วนประกอบของเครื่องแต่งกายของพวกเขามาในรูปแบบของรองเท้า - แตะที่ แตะเป็นประเพณีประเภทรองเท้ารูปแข็งแรงของเย็บรองเท้าจากหนังดำขำ แตะคำว่า"มาจากคำ Algonquian, สะกดยัง mocasin, รองเท้าหนังอ่อน, moccassin, mocassions หรือ mocussin ขึ้นอยู่กับภาษาและ transcriber ส่วนใหญ่ชาวอินเดียมีคำพื้นเมืองของตัวเองสำหรับพวกเขา ทั้งหมดรองเท้าหนังนิ่มอเมริกันอินเดียนที่ทำเดิมของหนังนิ่มเย็บพร้อมกับกล้ามเนื้อ แม้ว่าการก่อสร้างพื้นฐานของรองเท้าหนังนิ่มอเมริกันพื้นเมืองที่คล้ายคลึงกันทั่วอเมริกาเหนือรูปแบบแตะได้อย่างละเอียดที่แตกต่างกันในเกือบทุกเผ่าและคนอินเดียมักจะบอกคนอื่น ๆ แต่ละเผ่าก็ร่วมมือจากการออกแบบรองเท้าของตน ในความเป็นจริงชื่อทั่วไปของประเทศใหญ่บางเช่น Blackfoot และ Chippewas ดูลักษณะของรูปแบบแตะ แตกต่าง Tribal รวมไม่เพียง แต่ตัดของรองเท้าหนังนิ่ม แต่ยังเป็นงานลูกปัดมากมายทำงานขนนกและลายแบบคนอินเดียหลาย lavished รองเท้าของ ในเผ่าบางหนังที่ยังไม่ได้ฟอกแข็งโดยใช้เพียงเพื่อเพิ่มความทนทานและในคนอื่นขนกระต่ายหรือหนังแกะมาเป็นใช้รองเท้าหนังนิ่มสายหนังสำหรับเพิ่มความอบอุ่น ผู้หญิง Plains อินเดียยังสวมรองเท้าแตะบางครั้งซึ่งโดยทั่วไปหญิงเพียงของหุ้มขาขายาวเย็บถึงรองเท้าหนังนิ่มของพวกเขาดูหนึ่งชิ้น
รองเท้าหนักหน้าที่เรียก mukluks มีการประดิษฐ์ของ Inuit หรือ Eskimos ที่ทำให้พวกเขาจากขนแมวน้ำ, ขนสัตว์และกวางขนาดใหญ่ซ่อน; ย่อยบางเผ่าอินเดียปรับรูปแบบขั้วโลก mukluk ผ่านการค้าหรือการติดต่ออื่น ๆ ด้วย Inuit ที่ใช้หรือหนังกวางคาริบู แทน วันนี้รองเท้าหนังนิ่มมักจะเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องราชกกุธภัณฑ์อเมริกันพื้นเมืองหรือชุดประชุมกันของเสื้อผ้า ลักษณะที่พบมากที่สุดคือการแตะอินเดีย Plains ในประเทศนิวซีแลนด์และออสเตรเลีย, รองเท้าหนังนิ่ม shearers แกะ'จะสร้างการสังเคราะห์ครีมสีรู้สึกกับตะเข็บหลังและรวบรวมที่ด้านบนของนิ้วเท้ากลมที่ รองเท้าหนังนิ่มเหล่านี้ laced หน้าและปักปกคลุมด้วยปรบ fastened มีหัวเข็มขัดที่ด้านนอกรองเท้าไว้
จัดสกรูในการป้องกันการหวีมือชิ้นกรรไกรใหญ่ของจากการจับใน laces รองเท้าหนังนิ่ม Shearers'ป้องกันเท้า, จับไม้ชั้นดีและดูดซับเหงื่อ
แตะคำว่าอาจแสดงว่ารองเท้า ของกวางหรือหนังประดับด้วย faux laces; เพิ่งรองเท้าแตะมี resurged เป็นรองเท้ารองเท้าแตะแบบที่นิยมสำหรับผู้ชาย เป็นชาวยุโรป penetrated ที่ดินอเมริกันพื้นเมืองบางคนที่มาในการติดต่อเริ่มสวมรองเท้าหนังนิ่มเนื่องจากการทำงานและความสะดวกสบายของพวกเขา นี้เริ่มมีแนวโน้มที่เป็นที่ยอมรับมากขึ้นในช่วงเวลา
รองเท้าหนังนิ่มมีพัฒนาในวัฒนธรรมอเมริกันที่เป็นที่นิยมในช่วงเวลาหลายรองเท้าและวันนี้เป็นไปตามปิดออกแบบ Native ครั้ง Slip รองเท้า, รองเท้าไม่มีส้นแฟลตและอื่น ๆ ได้ฝังกลับไปนี้องค์ประกอบของการออกแบบที่สวยงาม หนังและหนังนิ่มใช้ทั่วไปและแบรนด์มากขึ้นจะออกมาด้วยรูปแบบของตัวเองในอดีต มีร้านค้าที่ขายรองเท้าประเภทนี้เฉพาะที่ ส่วนหนึ่งของอุทธรณ์ที่ดีของพวกเขามาจากที่พวกเขาสบายมากและง่ายต่อการลื่นและปิดรีบร้อน พวกเขาเป็นที่นิยมโดยเฉพาะกับเยาวชนและนักศึกษาที่สามารถสวมใส่ได้ในฤดูร้อนและฤดูหนาวเนื่องจากความสามารถในการหายใจและความอบอุ่น
คุณสามารถหารองเท้าแบบนี้ที่สวยมากร้านขายรองเท้าที่คุณเจอและแม้ในห้างสรรพสินค้าและศูนย์การค้า คุณสามารถสั่งซื้อได้ออนไลน์จากจำนวนเว็บไซต์ที่ขายรุ่นที่ทันสมัยมากขึ้นทั้งในและชั้นสไตล์อเมริกันพื้นเมือง
ถ้าเป็นความสะดวกสบายที่คุณต้องการตรวจสอบรองเท้าเหล่านี้ เท้าของคุณจะมีความสุขมากเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น